Zo ook is democratie voor mij essentieel, zowel landelijk als lokaal.
Mijn speciale aandacht gaat uit naar zowel mede-lotgenoten als naar iedereen die in mindere of meerdere mate te maken heeft met beperkingen. Een concreet voorbeeld wat ik erg belangrijk vindt, is de bestrating. Als je in Zandvoort in een rolstoel naar het dorp gaat, dan krijg je er gratis en voor niets een whiplash bij. Maar ook in figuurlijk opzicht wil ik mij inzetten voor een beter uitgerust Zantvoort, dat er ook is voor zijn inwoners met een beperking. Daarom sta ik op plek 8 van de kieslijst van GroenLinks.
Dat dat niet alleen maar klauwen met geld hoeft te kosten, is bijvoorbeeld dat ik contact heb gelegd met de organisatie MEE, aan wie ik gevraagd heb om zich ook hier in Zantvoort in te zetten.
Voordat ik ziek werd, was ik een hele snelle meid, die met zwaailichten en sirene door de straten in Amsterdam reed in een ambulance. Die mentaliteit heb ik nog steeds. Ik kan mij ergens helemaal in vastbijten en er voor gaan! Dat het zorgpersoneel betere faciliteiten krijgt bijvoorbeeld. Betere materialen om mee te werken zou fijn zijn.
De oorlog in de Oekraïne maakt maar weer eens duidelijk hoe kostbaar je mond kunnen opentrekken is. Maar je moet dit wel kunnen. Iedereen voor wie dit niet mogelijk is, daarvoor wil ik gaan.